Bulut dediğin dağılmaya mahkum..

Belki dipsiz kuyuda sürekli düşmek;
Dibe defalarca çakılmaktan iyidir
Ya da kapkaranlık bir tünelde boğulmak;
Açık havada ki mutsuz yüzlerden iyidir..
İçinde minicik bir fidanın yeniden yeşerebilmesi içindir belki tüm olan biten
Bir sondasındır ama yeni bir başlangıç için var olmaya çalışıyorsundur
Uçurumun kenarından aşağıya bak!
Ne görüyorsun?
Hisset o uçsuz bucaksız korkuyu önce
Derin derin çek içine..
Ve yüzünü şimdi ileriye çevir, cesaretini arttır!
İçinde ki korkuyu hissetmez ve rahatlarsın
Eğer anlıkta olsa kendine söz verip aşağıya bakmazsan
Tüm güzelliği görebilirsin
Dengeni bulursun eğer aşağı bakmazsan
Tüm suçu ona yüklüyorsun belki 
Ister yavaş, ister hızlı atsın ama
Kalp o kadar basit değil, yığınla his barındırıyor
Bazen yorgun oluyor kabul 
Belkide istediği sadece dinlenmektir
Sen hırpaladığın için o da karşılık veriyordur
Bırak yumsun gözlerini, izin ver

Zorlama, baskı yapma

Güneşin önünden bulut geçmek istediyse
Sen karşıya bak, nefes almayı bırakma
Gerçeğini bulacaksın emin ol
Yani kendini..
On dakika önce gökyüzü kasvetliydi
Şu an gülümsüyor cıvıl cıvıl
Bu bir işaret değil de ne?
Sen güneşi suçlama, sakin ol
Bulut dediğin dağılmaya mahkum..

Kasım/2015
Özgül