Bulut dediğin dağılmaya mahkum..

Belki dipsiz kuyuda sürekli düşmek;
Dibe defalarca çakılmaktan iyidir
Ya da kapkaranlık bir tünelde boğulmak;
Açık havada ki mutsuz yüzlerden iyidir..
İçinde minicik bir fidanın yeniden yeşerebilmesi içindir belki tüm olan biten
Bir sondasındır ama yeni bir başlangıç için var olmaya çalışıyorsundur
Uçurumun kenarından aşağıya bak!
Ne görüyorsun?
Hisset o uçsuz bucaksız korkuyu önce
Derin derin çek içine..
Ve yüzünü şimdi ileriye çevir, cesaretini arttır!
İçinde ki korkuyu hissetmez ve rahatlarsın
Eğer anlıkta olsa kendine söz verip aşağıya bakmazsan
Tüm güzelliği görebilirsin
Dengeni bulursun eğer aşağı bakmazsan
Tüm suçu ona yüklüyorsun belki 
Ister yavaş, ister hızlı atsın ama
Kalp o kadar basit değil, yığınla his barındırıyor
Bazen yorgun oluyor kabul 
Belkide istediği sadece dinlenmektir
Sen hırpaladığın için o da karşılık veriyordur
Bırak yumsun gözlerini, izin ver

Zorlama, baskı yapma

Güneşin önünden bulut geçmek istediyse
Sen karşıya bak, nefes almayı bırakma
Gerçeğini bulacaksın emin ol
Yani kendini..
On dakika önce gökyüzü kasvetliydi
Şu an gülümsüyor cıvıl cıvıl
Bu bir işaret değil de ne?
Sen güneşi suçlama, sakin ol
Bulut dediğin dağılmaya mahkum..

Kasım/2015
Özgül

Hayata Sesini Duyur...

Bütün gece uyudum mu?

Hayır !

Düşünceler gezinip dururken, huzur eşlik etmiyor

Aklımı kemirirken desem daha doğru aslında

Hayat umursamıyor bunu

"Bana güven sorun yok" diyor

Ama kalp parçalara ayrılmış

Ama mutsuzmuş 

Ciddi ciddi umursamıyor

Birde suçluyor, sabırsızlığımla!

"Yok" diyor "Birşey olmaz"

"Toparlanacaksın bir şekilde"

"Şu an sana sunduğum çok önemli bir görev" diyor

"Farkında olmadan nasılda güçleniyorsun bir bilsen!"

Evet farkındayım aslında

Ama yoruldum biraz dinlensem artık

Zembereği boşalmış gibi nasıl bir ruh bu

Bir öğrenebilsem boşvermeyi

Kendimi değerli hissetmeyi

Her seferinde başa dönmesem

Güvenilmeyecek adamlara tekrar tekrar güvenmesem

Birazda kendime ayak uydurabilsem

Tamam 7' yi geçtim ama 70' e daha çok var

Bu huy can çıkmadan çıkmıyor ya hani

Yolu yarıladım ama tamamlamak zor bu zamanda

80 yaşında bir yaşanmışlığa hayranlıkla bakıyorum

Takdire şayan bir durum

Gözlerinde yorgunluk var

Ama zaferini kazanmanın pırıltısıda belli oluyor

Sonra düşünüyorum

Zaman su gibi akıp gidiyor

Giderken irili ufaklı yontuyor acıları

Olgunlaşayım, dimdik durayım diye

Farkındayım bununda farkındayım

Mantığımla sakinleşmek yerine

Duygularımla coştuğum sürece

Başarıyı zorlaştırıyorum işte

Ama olacak 

Zorda olsa, geçte olsa

Kendime bunu kabul ettireceğim

Bak gün doğmadı mı

Kuşlar seslerini evrene duyurma çabasından vazgeçti mi?

Bu kadar işte

Hayata sesini duyur

Ama sende dinle

Önemli olan dengeyi kurabilmek

Ve akıntıya kapılıp

Başını suyun üzerinde tutabilmek

Unutma!

Dip merak uyandırsa da, kanma

Sadece bak ve geç git

Dalarsan boğulursun!

Özgül

Kasım/2015

Bazen Hayat Renksizdir...

Hep mutlu olmak istiyordum

Durmaksızın diliyor, çabalıyor..

Mutsuz olunca üzülüyordum

Baktım olmuyor istemeyi bıraktım

En azından şimdi sadece mutsuzum

Vaktim gitmiyor

-------

Ağlamak ağırıma giderdi

Bir şey için, bir kimse için

Gözyaşlarına boğulmak zordu

Sonra düşündüm de çocuklar geldi aklıma

Onlar ağladığında kıyamayız ya hani

Dedim çocuk olamam ama 

Belki ağlarsam istediğim olur

Ve ağladım...

Baktım o kadar da zor değilmiş

En azından içim yıpranacağına

Gözlerim yıprandı sadece

Ve anladım ki;

Hüznü kusmak rahatlatıyormuş

-------

İnsanlar çoğunlukla kendi halinde olmak istiyor

İstediklerinde konuşmak

İstediklerinde gülmek

Hep senin kendilerine uymanı bekliyorlar

Sen onların boş zamanlarının ilacısın ya!

Bir gün sen istediğin için yanında olan

Sen istediğin için

Yüzüne gülen birini görürsen

Yapış yakasına ve sende ona gül

Çünkü O; 

İçten, gerçek bir fedakardır..

Özgül / Kasım 2015